Lütt beten Platt mit 't Abendblatt

Dat heff ik ümmer ohnt: Strokeln bringt wat! Un nu heff ik in't Blatt leest, wat so'n kloke ingelsche Wetenschoplerin rutkregen hett: Streicheln macht klüger!

Op wat for dulle Ideen so'n Wetenschoplers koomt, dat kann'n sik nich vorstellen. Dor hett de Froo Dr. Elvidina eenhunnert Babys, de to freuh op de Welt komen sünd, de hett se de eersten dree Weken jeden Dag twintig Minuten strokeln loten!

Jo, un no söben Johr hett se düsse Minschenkinner mit annerwelk "(Normole") tosomen test't; un - magst dat gleuben oder nich - de freuhborenen, freustrokelten Jungs un Deerns hebbt beter afsneden as all de annern!

Kiek an, wat dat Beer nicht deit, seggt mien Fründ ümmer; kiek mol, wat dat Strokeln nich deit, segg ik nu! Dor is'n doch baff, wat? Un denn ward dor in den Bericht noch von "multiple Intelligenz" snackt, d. h. de Freuhstrokelten sünd nich blots op een Flach klook! Se kunnen beter lesen un snacken un weern bi "Geschicklichkeitsproben" ok düchtiger.

Ik mutt nu togeben, dat ik allesn geern leest heff. Nu weet ik endlich, woneem mien "Intelligenz-quotient" herkummt: Ik bün in't Elim-Krankenhuus to freuh op de Welt komen, tjä, un denn mutt mien Modder mi jeden Dag strokelt hebben. So'n twintig Minuten also tominnst. Dat hett se wiß doon (ik kann ehr nich mehr frogen), se weer en lebe, nette, natürliche Modder, de mi leev hatt hett. Ik denk ok, se hett mi länger as dree Weken strookt un eit.

Un dorüm un dorvon heff ik so'n behollern Kopp, kunn freuh un kann ümmer noch goot lesen, un vunwegen de "Geschicklichkeit": mit'n Ball kunn un kann ik goot ümgohn, mit'n Football to'n Bispill ("Hacke - Piecke - Nuss - Schuss - Tor!"). Ik kunn ok op'n Sweevbalken goot balanzeern (dat geiht nu nich mehr so) . . .