Lütt beten Platt mit't Abendblatt
Mien Skootkumpel Werner meen nuletzt: "Du, Günner, de Gerd in dien Kolumnen, dat is doch ümmer Gerd Appel ut dien Eimsbüttler Stroot domools, nich?"
"Nee", sä ik. "Egentlich meist nie!" "Nu holl ober op!", pulter Werner do. "Ik heff doch to'n Bispill mol so'n Footballgeschicht leest, un ik weet doch, dat ji as Jungs op'e Stroot speelt hebbt un loter bi'n ETV! Un ji hebbt so allerlei beleevt, mit en Linkepoot, mit en Keeper, op Turniere un so."
"Jo, liekers, Werner. De Sook mit den öberkandidelten Keeper to'n Bispill, de heff ik mol in't Sporthuus heurt, denn so'n beten ,trechtmookt', un dat heur sik denn as en egen Beleevnis an. Dor keem denn ok en Schiri un en Frank un en Gerd in vor, ober dat weer nich Gerd Appel, heuchstens en lütt Stück von em."
Werner weer noch nich tofreden: "Denn is dat gor nich wohr, wat du so von di giffst?"
Ik lach: "Ik weet nich, wat du mit ,wohr' meenst. Ik heff wat heurt, ik heff wat leest, ik kiek mi üm, snack mit welk, - dor mook ik denn wat ut."
Do scheut dat ut em rut: "Schrief doch mol wat von mi!" Ik böör so'n beten de Hand un meen: "Du, Werner, ik weet, dat du ok en goden linken Foot hest, dat du nich geern no School gohn büst, dat du bi'n Tennis nich verleern kannst" - "Wat sall dat denn? Dat meen ik nich!" schüttkopp Werner.
Ik schüttkopp nu ok so'n beten: "Mien lebe Fründ, anners weet ik nich so veel von di. Dat du di bi'n Skoot geern öberreizen deist."
"Holl dor mit op, Günner. Du kannst jo mol von mienen Chef schrieben, düssen Prohlhans un Kaneelpuper! De sik ümmer as'n groten Herrn hett un uns mit sien ,bitte pünktlich und genau' so op'n Keks geiht. Un en Versteihstdumi hett he ok nich, wenn'n mol wat extro will, mit'n HSV mitfohren oder so. Schrief von den, bruukst jo sienen Nomen nich to neumen."
"Dienen ober ok nich, Werner, wat?" "Nee, beter nich. Ober mien Kollegen mööt marken, dat he meent is, hurrah!"
"Jischens wat Scheunes gifft dat nich mit em?"
"Wat Scheunes mit den?! Ik lach mi doot! - Ober mit miene smucke Nobersche, de Helene ut de twete Etoosch, du, dor gifft dat wat Scheunes, de mag mi, de hett mi vorgüstern obend" - "Werner, dat's to gefährlich! Ober ik find wat von di, un de ,Keerl' heet denn Hans Himbeer, kloor?"
"Oh jo, Günner, ober en scheune Geschicht, nech!"