Lütt beten Platt

Jo, Leni weer ok verreist in de Ferien, denk mol hen! Op't leevst is se doch to Huus un streupt in ehr Dörp rüm. Is ok ümmer wat los: Op'n Hoff, bi Elke un ehr Breuders, bi den Nober mit de Ponytucht un de Kutschwogens . . . Jüst dor is se geern. Se droff allens mitmoken, mit de Deerter ümgohn, mit Kutscher spelen, wenn frömme Kinner en Utfohrt moken wüllt oder grote Lüüd en Rundtour dorch't Holt. Een kann Leni meist for'n Peer- un Fohrmeistersche ansehn, un dat is doch wat for'n 12-jöhrige Deern.

Man een Sook stött ehr köttens vor de Ferien op: "Mama, wat segg ik blots, wenn de School wedder anfangt un de annern vertellt von ehr Ferienreisen?" - "De Wohrheit, mien Deern: Du büst to Huus west un hest Spooß hatt, büst hier doch so geern!" - "Och, dat mag ik nich seggen. Dat is denn jo as ümmer, un denn kiekt se ok so, de ut de Klass'. Mama, kann ik nich en Tietlang no Tant' Olga hen?Denn kann ik ok wat vertellen!"

Modder lacht: "Kloor kannst du dat. Roop Tant' Olga mol an un mook wat af!" As nu Leni telefoneer, keem Vadder grood rin un höög sik mit, as sien Froo em vertell, Leni wull no Olga hen, de blots 10 km wiet weg wohnt, jüst in de Kreisstadt, wo de Dörpskinner von ringsüm to School goht. Leni ok, jeden Dag mit'n Schoolbus hen un her. Man nu bi Tant' Olga sien, ohn School un mit Ferien, dat's en annern Snack, - un Tant Olga hett ehr geern opnohmen.

Als ehr Vadder ehr Sünnobend anreep, vertell Leni, wo scheun dat weer: Dorch de Stadt bummeln, in de Geschäften kieken, mol en Ies keupen. Un dat se hier nich so freuh in de Puuch müß as tohuus, bäh! Un wat se al holpen harr: Arfen utpahlen, Johannsbeern plücken, mit'n Stoffsuger dorch de Wohnung susen. . .

Vadder smuuster in sik rin: Dat weern allens Soken, de se tohuus gor nich geern angung! Un noch mehr wunner he sik, as Leni wiederplöter: Un smecken deit dat hier! Tant' Olga kunn dull koken! Güstern geev't Spargel mit Frikandellen (De mag se tohuus nich geern!), hütt geev dat Bohnen mit Speckstippels un Matjes (mit Matjes kannst ehr tohuus jogen!), oh, dat smeckt! Un morgen wull Pannkoken mit Rhabarber (Rhabarber reuhrt se tohuus nich an!). Nu meen Vadder, wenn ehr dat so smecken un gefallen dä, denn kunn se doch driest twee Weken blieben. "Nee, dat geiht nich, ik mutt Dingsdag no Heike ehren Geburtsdag. Holst du mi af?" - "Mook ik. Un wullt du achterran wedder hen?""Nee, ik mutt denn ok wedder - äh, no de Ponys un so. Un de School fangt ok bald wedder an." Tjä, un dor kann Leni denn ok seggen, dat se in de Ferien verreist weer . . ."