Lütt beten Platt mit Abendblatt

Wat enen bi'n bestimmt Woort allens infallt, ok wenn de Sook al lang trüchliggt! Dor lees ik köttens in so'n Huusstandsgeschäft bi'n Rehg Glöös un Vosen: "Bleikristall". Rumms! harr ik glieks Hans Cremer vor Ogen . . .

Hans is in uns Eimsbüttler Stroot mit grootworrn, beten oller as ik; ober speelt un snackt, un so hebbt wi veel mitenanner. Hans weer no'n "Oberbau" (mittlere Reife) mit 16 in'n Koopmannslehr' gohn. Sien Importfirmo harr ok mit Huusstandskroom to kriegen, ok mit dürere Soken.

Na, un do is he mit 'nmol mit so'n scheune Oovtschöttel ut Bleekristall bi de Nobersche ankomen, wat se de nicht günstig keupen wull, twolf Mark, - de gull bi jem in de Firmo as "Muster ohne Wert". Kloor hett Nobersche de twolf Mark tosomenkratzt, - denk mol hen: Bleekristall in'n Wohnstuuv in Eimsbüttel!

Dat Geld hett Hans Cremer geern insteken. Von sien Lehrgeld müß he natürlich to Huus wat afgeben, un so'n Jungkeerl von 17 heett ok domools geern düt un dat mookt un mitmookt! Un kloor is he mit mehr Bleekristall ankomen, hier un dor, mit anner Vosen, Schöttelen, Glöös, un he is se all losworrn, sien "Muster ohne Wert", as dat heten dä un wat ik hier ok so stohnloten will.

For Hans harrn se natürlich Wert, sien "Muster ohne Wert"; so kunn he de Danzschool betohlen, so is he loter sogoor en poormol to'n Danzen west in't "Vaterland" bi de Binnenalster un in't "Cafe Heinze" op St. Pauli, eh' dat he 1941 introcken worr no de "Stoppelhopser", as wi de Infanteristen neumen dän . . .

"Bleikristall - Muster ohne Wert", Hans, all dien scheun Soken - Schöttelen, Vosen, Glöös - all düss' Soken sünd 1943 in de Sillemstroot un ümbi kaputtgohn in den Bombenhogel, du, dor is nix von nobleben. Villicht harr ik jo düsse Doog ok so an di dacht, wo du doch no Wiehnachten 1943 in Rußland fullen büst. Man villicht ok nich, dat weern in den Krieg jo so veel von uns Stroten- un Schoolfrünnen.