Lütt beten platt mit't Abendblatt

"Ik heff ok ümmer Unglück," sä de Buur, do harr he sik de Büx verkehrt antrocken. Ik bün nich so'n Queskopp un Quarkbütel, öber Lüttkroom arger ik mi nich so licht; ober wat toveel is, dat is toveel; ober wat Schiet- un Unglückskroom mutt mit Freedag, den 13. to doon hebben; de Freedag alleen, de geneugt oftins al, dat stickt mi ut de Seefohrertiet noch in de Knoken. Mag jo Heuhnergloben sien; man an'n Freedag sall'n op kenen Käs mit't Schipp utlopen, anners hett'n ümmer slecht Wetter, kann ok licht mol ünnergohn un all so'n Krooms. Un denn noch de 13. dorto! Dat is en Tall, seggt'n so, dor hett de Dübel al sienen Dudelsack op verspeelt!

Vor Johren mol, do hebbt wi in'n Feberwoor un in'n Märzmoond Freedag, den 13., hatt, do hett mi dat ober footkregen: In'n Feberwoor weer allens vullsneet un fastfroren, ik seet mit't Auto fast un bün to loot no'n Deenst komen, in'n Märzmoond hett ik mit mien Jungs en Sneeballslacht mookt und en Schiev kaputtsmeten un obends noch bi'n Skoot 8,40 Mark verloren . . .

Bin den ersten 13. müß ik veel von'n Dönnerdag nochmol öberarbeiten un veel mit Kollegen rümsnacken. Nomeddoogs to Huus sull ik unsen Cocker-Spaniel to'n Trimmen in de Stadt bringen, mit mien Froo en beten inkeupen, for mienen Söhn dat Toonband to'n Reporeern afgeben. Ik snapp mi also de Lütte Kist op'n Flur, Froo un Hund achter rin in'n Wogen un rin in de Stadt. To'n Glück kann ik bi'n Hunnensalon inparken, bring den Cocker dor rin, sleep denn den Apparoot no den Mechaniker. De Jungkeerl achtern Tresen kriggt den Kasten eerst nich op, wrangelt dormit hen un her, kriegt endlich den Deckel hooch, fangt an to lachen: Do is dor unsen tweten Söhn sien Schriefmaschin' binnen! He lacht, mien Froo lacht ok, un ik mutt den Aparellus wedder to't Auto sleppen. Gotts Knepp und Pannkoken, Freedag, de 13.! As ik denn no twee Stünnen unsen Cocker-Spaniel afhool, do harr de nee Trimmerin em sotoseggen op Pudel schoren, nich mit'n Quast an'n Steert, ober immerhin, Cocker op Pudel!

Dat weer domools in'n Märzmoond. De neegste 13. weer denn in'n September. All so'n Schietkrooms wull ik nich nochmol beleben; ik mook den Dag gor nix, heff mi bi de Arbeit krank meldt und bleev den ganzen Dag in de Puuch . . .