Lütt beten platt

As wi vor twee Johr in Südtirol weern, harr ik en Kolleeg inloodt, he sull uns doch dor mol beseuken, he wull jo en poor Doog in Meran sien. He is nich komen; un wenn he ok en ganz Ehrlichen is, wi hebbt uns beus wunnert, as he uns noher in Hamborg vertell, he harr uns dor in Welsberg in't Pußtatal nich funnen. So'n lütten Flecken un sik dor nich henfrogen könen?

Nu harr dütmol uns Fründ Horst uns neudigt, jem in'n Urlaub to beseuken: wi fohren beid op een Hööcht in Jütland, wi an de Noordsee, se in't Limfjord op de Insel Mors. De 50 km dorhen sünd en Klax, dat Dragstrup dor is en lütt Nest, dor worrn wi ehr woll gau opstöbern.

Tjä, dor harr ober en Uul seten! Wi koomt dor enen Dag an den Ort ran, rechterhand en poor Sommerhüüs, un mien Dochter roppt: "Da steht en roter Opel!" Ik mark denn, dat weer en ollern Johrgang. Wi keiert mit uns Auto noch so suutje an dat lütte Holt ran, do winkt uns een fröhlich to! Ober, Mann, dat weer nich de Horst, dat weer een ut Bremen, de sik öber'n düütschen Wogen frei. He geev uns denn ok fründlich Utkunft öber allens Meugliche, blots Horst un Fomilie harr he noch nich sehn; man bi'n Campingplatz un bi den Koopmann geev't noch Ferienhüüs. Wi fohren de een Stroot lang un de twete trüch, ober keen roten Wogen, man veel scheune Gegend. Do stunn dor an een Huus een mit so'n Uniform. Dat weer en Melkmann, man he kunn op mien Frogen blots seggen: "Versta ikke!" Man he trapst nu in't Huus un kummt mit en Dänin wedder. De versteiht mi un seggt, jo, dor un dor is en roden Wogen mit dree Kinner. "Twee!" segg ik. Se blifft bi dree. - Goot, wi dor hen no den roten Wogen ut Hamburg, nette Lüüd, dree Kinner, blot Horstens nich.

Nu seet mien Fomilie vull Ungedüür in'n Wogen, un so fohr ik an de Bucht ran un alle sullen se dor mol, jeder an'n annern Placken, no Horst un Fomilie seuken. No'n gode Veddelstünn kemen se all wedder, harrn ok all wat Netts beleevt - Dochter harr mit twee nüüdliche Hunnen speelt - de Jungs harrn op'n Campingplatz allens dorchstöbert - ik harr mit en Danske wedder mit "Versta ikke!" rümhandsloogt. Nee, nix. Do hebbt wi uns an'n Strand sett un den ganzen Koken wegneiht, den den wi mit Horst un Lüüd wegputzen wullen.

Denn sünd wi nochmol langsoom de poor Stroten un Weg langstrünnelt, nix! Un denn sünd wi so affohrt, as mien Kolleeg domols in Südtirol. Also, wenn du nich en genauen Ploon mitkriggst, woneem dien Bekannten in'n Urlaub ünnerkomen sünd, versoch leber nich, ehr to (be)seuken, dat loppt op Schiet ut . . .