Lütt beten Platt mit't Abendblatt
Rolf un Hille weern inloodt west, bi - na - vornehmere Lüdd, to en Party. Dat "etepetete", dat verleert sik öber Stünnen hen, wenn'n länger tosomen klöhnt un danzt un en poormol "Proost" seggt hett. Un wenn Rolf en poor Glöös hatt hett, denn is em dat egool, wat he mit "ete" oder mit "petete" tosomen is; denn snackt he, as em de Snobel wussen is, vertellt ok Dööntjes, de nich öberall henpassen doot, un mag geern mit de Froons en beten "flirten".
Hille hett sik dor mit de Tiet an geweuhnt; man hier, bi de meist frömmen un vornehmeren Lüüd, dor harr se doch en Bammel, dat he bitotapp, recht so mit de Vörfreut in'n Trog. Un liekers se nu fein hier un dor in't Vertellen keem un ok oftins to'n Danzen neudigt worr, se harr en ungoot Gefeuhl, wenn se ehren Rolf rümhopsen un prohlen seh un heur.
Un richtig: As se tosomen dorch de Nacht no Huus gungen, do mark Rolf Müüs. Sien Hille harr wat!
He harr ehr inööscht, dat leet se woll to; man as he ehr Hand so'n beten drück, drück se nich wedder, un se weer heel swiegsom. Verdorri, dach he, wat kann dat sien? Harr he to eng ümslungen mit de Gastgeversch danzt? Harr he mit de Doktersfroo to lang an de Bar seten? Oder büst du den Reeder to dull öber'n Snobel fohrt, as de sik mit sien Hille ünnerhollen hett? Dor weer richtig en Knütt in den Droht!
Jo, he weer denn un wenn ok as'n Elefant in'n Porzellanloden, verdorri; man - amüseert harr he sik goot, blots dat is nich ümmer no ehr Mütz. Harr he den Witz von de olle Jumfer nich vertellen sullt?
In de S-Bohn harrn sik noch mehr Nachtswärmers infunnen, dor kunn'n de Sook nich op'n Grund komen. Nee. Man jichenswat smeet se em vor.
Rolf dä so, as mark he nix, un vertell un grubel, wat he falsch mookt harr un wo he bi ehr wedder ankomen kunn. Dat müß ok meuglichst ut de Welt, eh' dat se to Huus weern. Un as se bi'n Dammdor rut weern, do nehm he en Anloop un froog: "Wat heff ik hüüt verkehrt mookt, Hille?"
"Och, Rolf", süüfz se, "een kann nich mit de ünner Lüüd. Du blameerst enen richtig!" Bums! - "Hille, ik will dat gornich. Man se goht ümmer wedder mit mi dorch." Un he dach an sien gefährlichen Dööntjes un dat he geern flirten dä. Un do sä sien Froo: "Wo kannst du in de Sellachop vertellen, dat wi molmit den Kookpott meern op'n Disch stellt! Dor blameerst du mi as Huusfroo doch mit!" Tja, d a t werr't . . .
