Lütt beten platt

Gerd un ik wullen güstern mol Paul beseuken, villicht harr de jo ok Lust op'n lütten Skoot. Wi wüssen woll, he worr sik wedder tieren, wenn wi üm Geld spelen wullen; bi em sull dat ümmer blots üm de "Ehr" gohn. Mol en poor Euro bi't Koortjen to verleren, Mann, denn weer meist de Dübel los. Paul is nämlich en Giezkrogen un Knickerbüdel! Na, villicht kunnen wi em wenigstens to'n halben oder en Viddel Cent besnacken, wo annerwelk jo schüttkoppen un lachen worrn.

As Paul no't Pingeln un Klopppen de Döör opmookt harr, do müssen wi düchtig lachen: Dammi ok, wo sehg de ut! Pudelmütz op'n Kopp, Wullschool üm'n Hals, bayerische Hüttenschoh an de Feut!

"Man, Paul, büst du krank! Oder is villicht dien Heizung kaputt?!"

"Woso?" sä he "Energie sporen, Luft nich verpesten. Hebbt ji dor noch nix von heurt?"

Wi grienen en beten, pedden denn in den Flur un - den Dunner! - dor weer dat jo koller as buten! Wi stebeln in de Wohnstuuv: ok nich warmer. Do sleug Gerd rut: "Dunnerlittjen, du Giezknüppel! Hest du dien Heizung denn ganz afstellt?" - "Nee", schüttkopp Paul in de Küll rin, "de Thermostat steiht op 14§ Celsius."

"Denn bruukt he jo nich antospringen, wenn buten olben Grood sünd un de Sünn noch en beten rinschient!" - "Eben", meen Paul, "un obends stell ik em natürlich rünner op 6 to 8 Grood, in't Bett is't jo warm genoog." - "Du büst en nörigen (geizigen) Knacker", fung ik an; man he ünnerbreuk mi: "Noch nix von Energiekrise un Luft reinhollen heurt?" Un he wull noch von Eul un Gas un Krisen un Priesen snacken; do full Gerd em ober in't Woort: "Wi wullen mit di Skoot spelen; ober bi so'n Küll un mit Hannschen geiht dat nich. Kannst du uns nich en Grog moken un den Thermostat 5 Grood heuger stellen? Wi mookt denn hier en beten Gymnastik to'n Warmhollen."

"Nee", schüttkopp Paul, "hitt Woter is dor nich. Wüllt ji nich en Rum pur? Un de Heizung ward denn nich heuger stellt."

Gerd un ik keken uns an, denn sän wi as ut enen Mund: "Enen Rum nehmt wi, wenn du uns den opdrängst. Skoot denn villicht mol in'n Sommer!"

Un as wi den Rum lenzt harrn, meen Gerd noch: "Du hest jo wiß ok keen Tiet no'n Kroog, du muttst jowiß noch Iesblomen von't Finster kratzen."

Denn leten wi unsen "spoorsomen" Kumpel alleen, den de Energiekrise etc. so goot topaß kummt . . .