Lütt beten Platt
Uns Frünnen Quiz wohnt siet en poor Johr en beten buten Hamborg, wo't noch eensome Weg gifft. Dat is scheun dor, ober dat is doch en orig Stück von Hoochbohn un Bus weg. Wenn Elli obends dat lange Enn alleen no Huus mutt, denn is dat kenen angenehmen Kroom. Elli is keen Bangbüx; ober se is dor al tweemol so gediegen ansproken worrn.
Bang is se nich, ober een mutt sik jo ok verdeffendeern (verteidigen) könen, weetst woll. Do hett Elli mit anner Froons tosomen en Kurs in Jiu-Jitsu mitmookt, de "Kunst der Selbstverteidigung", de Bobenhand behollen dorch Nogeben.
Dat harr en barg Spooß mookt, dat richtige Henfallen euben un Afrollen; richtig fix un smiedig weern se worrn. Un all de Griffe lehrt: mitgohn - nogeben - hier trecken - dat verdreihen - dorhen steuten - bums büst buten, zack hest wunnen.
"Dat is nich blots Speel un Spooß?", freug Erna. "Nee, nee, wi hebbt noher den Kursleiter fein smieten kunnt, un de woog meist 180 Pund! Un de hett nich eenfach so noholpen! No ja, un denn hebbt wi jo to Huus düchtig traineert . . ."
"Holl dor blots von op!", misch ehr Rudi sik in un reev sik den Nacken und strook sik öber de linke Hand. "Ik heff dor de Näs von vull!"
Elli fung an to lachen, un do stell sik rut, se harr de Griffe all an ehren Rudi utprobeert, dat harr for em mennigmol wat geben: "Klampfiedel dien Arms mol von achtern üm mi rüm!" He harr dat ohnweten doon, un se - trüchlöhnt - vorswungen - un so weer he perdautz öber ehr Schuller flogen op'n Flur. Un Rudi sä dorto nu: "Minsch, Mann, wo ik dat sowieso mit de Bandschieben harr!" Man he müß ümmer wedder ran: "Von vöörn an de Gördel packen!" Man se harr ehr Kinn so dooldrückt, dat he dor gor keen Hollfast finnen kunn, un do hett se em glieks veniensch de Dumens verdreiht.
Denn grien Elli: "Weetst dat noch mit'n Schohschrank?" - "Ober dat weer en Reflex," schüttkopp ehr Mann.
"Jo, jo," lach se. "Ik heff em so smeten, do is he op den Schohschrank op'n Flur ropknallt, dat hett woll so weh doon." - "Un wie!" - "Dat he mi een langt hett!" - "Ober dat weer en Reflex, Elli! Un den Griff hebbt wi blots noch in de Sloopstuuv euvt, denn kunn ik op't Bett knallen, dat gung fix beter!"
Jo, de Rudi hett fix lieden mußt; man he wüß jo ok wofor. Ober ik kann de doren Mannslüüd nu blots wohrschoon (warnen): "Leggt joo nich mit de düchtige Elli an! - Man wo se wohnt so an'n Rand von Hamborg, dat verrood ik nich . . ."
