Lütt beten Platt mit't Abendblatt
De Tiet von de Limericks geiht eenfach nich to Enn, ok in't Plattdüütsche nich. Ümmer wedder kummt dor an'n Skootdisch in'n Kroog, bi'n Geburtsdagsfier, ok bi'n Verlag welk von düsse irischen Scherzgedichten, ok op Platt, rut.
Ji weet doch, en Limerick hett fief Rehgen, dor riemelt de eerste mit de twete un foffte, de drütte un veerte for sik, to'n Bispill so: Dor weer mol en Buur is Ashusen, de much so gresig geern smusen!
Man op'n Böön, achtern Knick, he harr eenfach keen Glück, kreeg von mennig Deern wat an de Kusen! In de letzte Rehg, op Hoochdüütsch "Grotesk-Reihe", kummt meisttiets wat Dwalleriges, wat Dwatsches rut, wat'n sik gor nich dacht hett.
De Bäckermeister ut Maschen, de is nich so dull for't Waschen; kneedt un rullt den Dreck in sien Deegsoorten weg. Kunnen riet sik üm sien Appeltaschen!
Ik speel jo geern Skoot. In Eimsbüttel hebbt wi in Schröder sienen Kroog oftins in'n nette Runn speelt. Blots, najo, dat weer eben so: Uns lebe Skootfründ Kuddl, der drunk sien Beer ut'n Buddl. Dat is en feine Kost for'n Keerl mit veel Dost! To Huus keem he an as'n Smuddl.
Bi den nehgsten Limerick sünd wi wedder bi't Beer:
En Fischermann ut't oll Cuxhoben, den mööt wi mol vorsichtig loben: He knallt sik geern vull, snackt un stöltert denn dull, man schippert nu blots noch in'n Groben!
In Büchen (Böken) heff ik bi'n Lesung mol düssen Limerick öber dat Noberdörp "Müssen" mit vordrogen:
Dor weer mol en Förster in Müssen, de harr söben branddüre Büssen. Man dat Wild dreep he nie, he schööt ümmer vorbi, do legg he sik mehr op dat Küssen!
Dunn keem achterran enn Froo to mi un sä: "Herr Harte, ik wull vorhen nich stören; man ik bün ut Müssen un will man seggen: Bi uns gifft dat dor keen Holt (Wald), also ok kenen Förster!" Bums, dor lick an! Denkt sik so'n Schriebersmann eenfach wat ut . . .
Na, denn goh ik leber noch mol op de anner Siet von de Elv: En Grootgrundbesitter ut Minnen loppt ümmer blots rüm in oll Plünnen, lett as Monarch; sien Froo findt dat arg un will sik an'n Bedelmann binnen . . .
Na, wenn dat man goot öberleggt is, lebe Froo!
